Nagłówek

FAQ

FAQ

Zezwolenia na pracę są wydawane przez wojewodów na wniosek pracodawcy. Zezwolenie określa podmiot powierzający wykonywanie pracy przez cudzoziemca, stanowisko lub rodzaj pracy wykonywanej przez cudzoziemca, najniższe wynagrodzenie, które może otrzymywać cudzoziemiec na danym stanowisku, wymiar czasu pracy oraz okres ważności zezwolenia. Wniosek o wydanie zezwolenia składa się w postaci formularza oraz dołącza do niego określone dokumenty. Istnieje 5 rodzajów zezwoleń na pracę (A,B,C,D,E). Procedury i kryteria wydawania zezwoleń różnią się w zależności od typu zezwolenia.

Więcej informacji na powyższy temat na stronie Zezwolenia na pracę.
Zezwolenie na pracę nie zostanie wydane, jeżeli pracodawca:
  • złożył wniosek zawierający nieprawdziwe dane lub fałszywe informacje, zataił prawdę lub podrobił dokument,
  • nie spełnił wymogów określonych w art. 88C i 88d (m.in. dotyczących informacji starosty)
  • został prawomocnie ukarany za wykroczenie  określone w art. 120 ust. 3-5 (m.in doprowadzenie cudzoziemca do nielegalnego wykonywania pracy)
  • w ciągu 2 lat od uznania za winnego popełnienia powierzenia cudzoziemcowi nielegalnego wykonywania pracy, został ponownie prawomocnie ukarany za podobne wykroczenie
  • został skazany za handel ludźmi lub poważne naruszenie prawa w kwestii zatrudniania pracowników.
Zezwolenie na pracę nie zostanie wydane także, jeżeli cudzoziemiec został umieszczony na "czarnej liście" wizowej.
Aby cudzoziemiec mógł wykonywać pracę w Polsce na podstawie zezwolenia musi posiadać tytuł pobytowy uprawniający go do wykonywania pracy w Polsce, o który ubiega się sam cudzoziemiec.

Cudzoziemcy posiadający zezwolenie na pracę są uprawnieni do wykonywania pracy na terytorium Polski, jeżeli przybywają w Polsce:
  • na podstawie wizy, z wyjątkiem wizy, wydanej w celu, o którym mowa w art. 60 ust. 1 pkt 1, 22 lub 23 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach,
  • na podstawie art. 108 ust. 1 pkt 2 lub art. 206 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach lub umieszczonego w dokumencie podróży odcisku stempla, który potwierdza złożenie wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej, jeżeli bezpośrednio przed złożeniem wniosku był uprawniony do wykonywania pracy na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej,
  • na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy, z wyjątkiem zezwolenia udzielonego w związku z okolicznością, o której mowa w art. 181 ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, lub
  • na podstawie wizy wydanej przez inne państwo obszaru Schengen lub
  • na podstawie dokumentu pobytowego wydanego przez inne państwo obszaru Schengen lub
  • w ramach ruchu bezwizowego.
Pracodawca zamierzający zatrudnić lub zatrudniający cudzoziemca ma obowiązek sprawdzenia, czy posiada on ważny dokument uprawniający do pobytu Polsce, zrobienia kopii tego dokumentu i przechowywania jej przez okres zatrudnienia cudzoziemca. Obowiązki te dotyczą każdej formy zatrudnienia, zarówno na podstawie umowy o pracę, jak i umowy cywilnoprawnej (np. umowy zlecenia, umowy o dzieło). Dokumentem uprawniającym do pobytu na terytorium Polski może być ważna wiza (np. wiza krajowa (symbol C) lub wiza Schengen (symbol D) lub zezwolenie pobytowe (i wydana na jego podstawie karta pobytu. Pracodawca powinien upewnić się także, że tytuł pobytowy cudzoziemca uprawnia go do podejmowania pracy na terytorium  RP. Nie wszystkie dokumenty pobytowe uprawniają do wykonywania pracy w Polsce (m.in. wiza turystyczna, tranzytowa, wydana w związku z korzystaniem z ochrony czasowej oraz wiza wydana w związku z przejazdem ze względów humanitarnych, interes państwa bądź zobowiązania międzynarodowe).

Niedopełnienie tych obowiązków pracodawcy powoduje, że wykonywanie pracy przez cudzoziemca pracy uznaje się za nielegalne, co wiąże się istotnymi sankcjami.
Zezwolenie na pracę na okres nie dłuższy niż 3 miesiące: 50 zł.

Zezwolenie na pracę na okres przekraczający 3 miesiące: 100 zł.
 
Zezwolenie dla pracowników delegowanych w ramach świadczenia usług: 200 zł.
Przedłużenie zezwolenia: 50% opłaty za wydanie.
Ważność zezwolenia na pracę może zostać przedłużona pod warunkiem złożenia odpowiedniego wniosku nie później niż miesiąc przed wygaśnięciem zezwolenia. W przypadku zezwoleń typu A informacja o lokalnym rynku pracy nie jest potrzebna jeśli pozycja/zawód pracownika pozostają niezmienione.
Pracodawca musi uzyskać informację starosty o lokalnym rynku pracy, która potwierdza brak możliwości zrealizowania jego potrzeb kadrowych w oparciu o rejestry osób bezrobotnych i poszukujących pracy. W tym celu należy zgłosić ofertę pracy do urzędu pracy właściwego ze względu na miejsce wykonywania pracy. Oferta nie powinna zawierać wymagań wyższych niż normalnie wymagane dla określonej pozycji (np. znajomość języka obcego w przypadku gdy nie jest to konieczne na danym stanowisku). W przypadku braku zarejestrowanych bezrobotnych o odpowiednich kwalifikacjach, PUP wydaje w ciągu 14 dni od zgłoszenia oferty odpowiednią informację. W przypadku odnalezienia potencjalnie zainteresowanych bezrobotnych lub szukających pracy, PUP organizuje między nimi rekrutację i wydaje informację w terminie nie dłuższym niż 21 dni od dnia złożenia oferty.

Informacja z PUP zawiera opinię na temat porównywalności proponowanego wynagrodzenia z poziomem zarobków na lokalnym rynku pracy.

Niezależnie od sytuacji na rynku pracy wymagane jest, aby zagraniczny pracownik otrzymywał wynagrodzenie nie niższe niż płace pracowników lokalnych na porównywalnym stanowisku.

Zezwolenie typu A wydawane jest na okres do 3 lat, jednak dla osób zatrudnianych w Polsce po raz pierwszy okres ten może być skrócony, według kryteriów określonych w lokalnych uregulowaniach.

W niektórych sytuacjach uzyskanie ww. informacji starosty nie jest wymagane. Dotyczy m.in. to stanowisk lub zawodów określonych w liście zawodów deficytowych publikowanych przez wojewodów, obywateli Armenii, Białorusi, Gruzji, Mołdowy i Ukrainy wykonujących prace pielęgnacyjno-opiekuńcze lub jako pomoc domowa oraz obywateli tych 5 krajów, którzy do tej pory pracowali na podstawie oświadczenia o zamiarze powierzenia wykonywania pracy przez przynajmniej 3 miesiące, trenerów lub sportowców wykonujących pracę na rzecz klubu sportowego i in.
W celu zatrudnienia cudzoziemca jako członka zarządu, firma musi wykazać poprzez odpowiednie dokumenty, że przynosi ona zyski (poziom rocznych zysków powinien przekraczać wysokość przeciętnego rocznego wynagrodzenia) oraz kreuje miejsca pracy (przynajmniej dwie osoby nie potrzebujące zezwolenia na pracę) – lub ma potencjał do osiągnięcia tych celów, przyczyniając się do importu nowych technologii lub innowacji.

Zezwolenie typu B wydawane jest na standardowy okres (do 3 lat), ale członkowie zarządów przedsiębiorstw zatrudniających powyżej 25 osób mogą starać się o wydanie zezwolenia na okres do 5 lat.
Typ C - dotyczy cudzoziemca wykonującego pracę u pracodawcy zagranicznego, delegowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na okres przekraczający 30 dni w roku kalendarzowym.

Typ D - dotyczy cudzoziemca wykonującego pracę u pracodawcy zagranicznego, nie posiadającego oddziału, zakładu lub innej formy zorganizowanej działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, delegowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu realizacji usługi o charakterze tymczasowym i okazjonalnym (usługa eksportowa).

Typ E - dotyczy cudzoziemca wykonującego pracę u pracodawcy zagranicznego, delegowanego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na okres przekraczający 3 miesiące w ciągu kolejnych 6 miesięcy w innym celu, niż wskazany w pkt C i D.

Pracownicy delegowani w ramach transferów wewnątrzkorporacyjnych, podobnie jak wszyscy pracownicy delegowani, muszą mieć zapewnione warunki zatrudnienia nie gorsze niż określone w polskim ustawodawstwie pracy w sferach takich jak czas pracy, nadgodziny, płaca minimalna, BHP, prawa rodzicielskie itp.

Ponadto, obywatele państw trzecich delegowani do Polski powinni otrzymywać wynagrodzenie na poziomie nie niższym niż 70 procent średniej płacy w regionie w którym spodziewane jest wykonywanie przez nich pracy.

Pracodawca zagraniczny zobligowany jest do wyznaczenia przedstawiciela w Polsce, który gromadzi podstawowe dokumenty związane z zatrudnieniem, umożliwiające sprawdzenie, czy ww. warunki zostały spełnione (ewidencja czasu pracy, umowy, dowody płatności itp.)

W przypadku usług eksportowych (typ D) aplikujący musi dostarczyć szczegółowe informacje na temat umowy.